Zaterdag 23 september jl. stond ik links vooraan te wachten op New Order in de Ziggo in Amsterdam. Ik ben kleine zaaltjes gewend: Paradiso, Tivoli, het buurtcentrum in je stad of dorp, en heb altijd moeite met de grotere concertzalen. Waarom? Veel mensen, dus veel prikkels, maar vooral het podium dat zo waanzinnig ver weg is. Maar New Order is mijn alltime favorite, dus gaan moest ik.
Ik had de setlist van voorgaande concerten in de tour gecheckt, zodat ik wist wat ik kon verwachten. Die wisselde behoorlijk per locatie en ik was blij verrast toen de Ziggo de volgende set geserveerd kreeg:
Crystal
Regret
Age of Consent
Ceremony
Restless
Shake It Up
Isolation
Your Silent Face
Close Range
Be a Rebel
Sub-culture
Bizarre Love Triangle
Vanishing Point
Plastic
True Faith
Blue Monday
Temptation
[Toegift]
Decades
Transmission
Love Will Tear Us Apart
Juist, veel bangers. De eerste vier alleen al: eigenlijk is het prima om na Ceremony weer terug naar huis gegaan. De band was goed in vorm, het geluid was prima (had een tikkeltje harder gemogen wat mij betreft) en de sfeer was goed. Maar…
The Dutch Disease. Een groepje gasten naast ons heeft de héle gig luidkeels staan praten met hun vinger in een zakje molly. Noem me een boomer, maar dit was niet te harden, weg magie. Daarnaast heb je altijd die ‘fans’ die de halve set staan te filmen. Voor wie doe je dat in hemelsnaam? Alsof je het thuis nog eens gaat kijken. En dan is het lastig je te concentreren op deze sicke en je favoriete band, hoor.
Want goed was het. De volgende nummers sprongen er écht uit: Ceremony (je weet dat dit nummer komt als Gillian een gitaar in haar handen krijgt, echt een kippenvelmoment), Isolation, Your Silent Face (wat mij betreft één van de beste N.O.-tracks), Sub-culture (de remix!) en Bizarre Love Triangle. Verschrikkelijk tight, goed gebruikmakend van de backing tracks en de lichtshow. De energie achter Temptation verraste mij bovendien. Het was alsof ik in de zaal bij deze uitvoering in Glasgow stond.
Over de toegift heb ik gemengde gevoelens. New Order speelde ook tijdens de voorlaatste gig in Amsterdam Joy Division tracks. Maar Bernard lijkt er toch minder gevoel in te kunnen leggen dan Hook doet en op Decades na, waardoor ik toch vooral blij verrast was, voelde de toegift toch een beetje alsof ik naar een Joy Division-coverbandje stond te luisteren. Maar het zal voor de fans zijn.
Trouwens, Peter Hook speelt dit jaar in Tivoli in plaats van in Paradiso (ik ben benieuwd waarom) en brengt dan met The Light Substance ten gehore.
(Gillian Gilbert plaatst bij iedere show een foto van de backstage-situatie, ook fascinerend.)