Mijn eigen doka is nog niet af maar er hangt een groene lamp, er staat een vergroter, ik heb fotopapier, maatbekers, ontwikkelbakken, en fixeer. [Tot schrik van mijn ouders had ik in het jaar voor het schrijven van dit bericht clandestien een doka gebouwd op mijn slaapkamer. BV, 2023] Genoeg dus om een eerste poging te wagen in de wereld van het analoog afdrukken van foto’s met behulp van een vergroter. Genoeg over te vinden op internet, en misschien wel een beetje té veel. Iedere hobbyist werkt op een andere manier en daardoor staat er veel onzinnige informatie op het web.
Enfin, voor het afdrukken zijn drie chemische baden nodig. De eerste is het ontwikkelbad, de tweede het stopbad en de derde het fixeerbad. Nu had ik geen ontwikkelaar thuis en besloot deze zelf te maken en wel van een combinatie van oploskoffie (!) en soda. Dit wordt caffenol genoemd. In het originele recept wordt ook vitamine C toegevoegd. Ik had dit even niet in huis en heb het zonder geprobeerd. Caffenol heeft een flinke fanbase overigens (link).
Simpel en goedkoop dus: een aantal delen oploskoffie, een aantal delen soda en een aantal delen water. Nu moet ik wel zeggen dat het heel erg gaat stinken, er komt een geur van het mengsel af dat niet thuis te brengen valt en ik zou dus iedereen aanraden om het niet te doen met een zwakke maag.
Omdat het voor mij dus totaal nieuw was ben ik gewoon aan het experimenteren geslagen. Verschillende belichtings- en ontwikkeltijden geprobeerd. Nog best moeilijk allemaal, maar als er voor de eerste keer een beeld verschijnt op een vel papier wat eerst nog gewoon wit was, heb je het gevoel dat je aan het toveren bent. Het papier waar ik op heb afgedrukt is dertig jaar oud, en dat was ook wel te merken in de ontwikkeltijd.
Hierboven even het beste resultaat tot nu toe. Belichtingstijd was 24 seconden, ontwikkeltijd een half uur. Nu is er nog een hele weg te gaan om het allemaal in de vingers te krijgen. Niet heel slecht voor een eerste keer dacht ik zo.