Vier Pier

Er zijn geen triestere bouwwerken op de wereld dan pieren. Tenminste, dat vind ik. Altijd bij die vervallen badplaatsen met troosteloze promenades: eindeloze pieren vol platvloers vermaak, viezigheid, neonlichten, geur van rotte vis en regen.

In mijn gedachten regent het in iedere badplaats, altijd. Misschien komt dat door een schoolreisje naar Brighton. Ik denk dat ik toen vijf- of zestien was. Ik rookte al. We hadden die ochtend de kliffen bij Beachy Head bezocht.

Bovenop de kliffen stond een telefooncel. “The Samaritans, allways there, day and night.” Een telefooncel tegen zelfdoding. In de week ervoor was een auto, een Rover, van het klif gereden. We konden ‘m nog zien liggen.

In Brighton aten we patat. Er waren veel zwervers. Ons laatste gewisselde kleingeld gooiden we in gokautomaten, van die schuifdingen vol met muntjes. En het regende.

Vier muziekvideo’s waarin pieren de hoofdrol spelen. Wie kent er meer?

En wat hou ik dan van muziekvideo’s. Die tomeloze triestheid in ‘Everyday is Like Sunday’, de eenzaamheid en de grijsheid van een zondag buiten het hoogseizoen in een badplaats, onder de atoombom. En die clip is natuurlijk ontzettend kitsch, zo Engels. Gefilmd in Southend-on-Sea en de hoofdrol is vervuld door Lucette Henderson, die ook een rolletje had in een andere clip van The Smiths. Ik heb geen zin om het verhaal hierachter na te zoeken (wie is nou de actrice in de clip van How Soon is Now?), dat is zonde van de magie.

In 2022 was ik terug in Brighton, om Morrissey te zien. Natuurlijk, natuurlijk, dit nummer stond ook op de setlist. Kippenvel. En we bezochten de bovengenoemde telefooncel.

Een prachtige compositie van Colin Vearncombe (te vroeg doodgegaan) met een ironische tekst, ook al hebben niet alle luisteraars dat door. De melodie is melancholisch en haast spottend. De clip is opgenomen in Southport en Wallasey en is cinematografisch gezien prachtig.

Heb een ambivalente relatie met Keane. Sommige nummers vind ik goed (eigenlijk de hele plaat Under the Iron Sea), maar veel van het late werk vind ik wat zielloos. Dit is een prima track. De clip is geschoten in Bexhill-on-Sea, waar de band vaak kwam. In een minidocu van de Top200-a-gogo vertelt Tim Rice-Oxley het verhaal achter het nummer.

De pier is in ‘Oostende’ vooral aanwezig in de muziek. Een verlaten pier in het winterseizoen. ‘December in duizend kleuren grijs’, dat zijn ook de tonen van deze video.